Gullbrevet

 Kva hadde du tenkt om dette brevet låg i postkassa di?

Kva kunne vera så verdifullt at det blei forsegla med ein sommarfugl?

Då eg la brevet på Facebook og spurte kva andre trudde stod i dette brevet, fekk eg eit svar frå Solveig Hamre Johannessen. Ho viste meg diktet Brevet av Jan-Magnus Bruheim. Det var ukjent for meg, men eg kjem ikkje til å leggja det vekk. Sjå kor flott det er:

Eg sit i kveld og skriv til deg

og kjenner orda spire

Men enno står det berre eitt 

og lyser på papiret.

Eit "kjære" berre, står det her.

Eg må vel finne fleire?

Men vide flakkar tankane,

som fuglar kringom reiret.

Det er så mangt eg skulle sagt -

Fortenkt eg sit ved bordet

og tenkjer: Kanskje er det nok

med dette eine ordet?

Eg ynskjer deg - kvarhelst du bur

langt borte, eller nære,

at du kan kjenne varmen frå

det vesle ordet: Kjære.

Diktet er også tonesett av av Sigrid Moldestad. 

Eg må leita opp den og lytta!

*

Bildet er malt med akryl på lerret, 30x30 cm, kr 1200